Jaka jest zasada działania izolatora

Zasada działania izolatorów polega na tym, że ich wewnętrzna struktura molekularna ściśle wiąże ładunki dodatnie i ujemne, ograniczając w ten sposób liczbę swobodnie poruszających się naładowanych cząstek. Te naładowane cząstki to głównie elektrony lub jony, które w normalnych warunkach niełatwo przemieszczać się swobodnie, dlatego rezystywność izolatora jest bardzo duża, zwykle powyżej 10^7 om·metrów.

Oznacza to, że w normalnych warunkach izolatory są niewrażliwe na działanie zewnętrznych pól elektrycznych i nie wytwarzają prądów makroskopowych, dlatego można je uznać za substancje nieprzewodzące.

Jednakże pod wpływem silnego pola elektrycznego ładunki wewnątrz izolatora mogą się uwolnić i utworzyć wolne ładunki. Zjawisko to nazywa się przebiciem dielektrycznym i działanie izolatora zostanie zniszczone.

W izolatorze, nawet pod działaniem zewnętrznego pola elektrycznego, ładunki ulegną mikroskopijnemu przemieszczeniu i wytworzą ładunki spolaryzowane, co jest przejawem polaryzacji dielektrycznej. Mechanizm polaryzacji izolatorów można podzielić na dwa typy: cząsteczki niepolarne i polarne Cząsteczki.